నా అనుభవం...

గణతంత్ర దినోత్సవం వచేస్తోంది కదండీ......నా మది లో బరువేక్కిపోయిన అనుభవాలను మీతో పంచుకుందామని ఇలా వచ్హా.......

ఒహ్ చెప్పలేదు కదూ నేను ౨౦౦౭ లో గణతంత్ర దినోత్సవ వేడుకల్లో పాలుగోన్నలెండి........NCC కాడేట్ ని నేను అప్పుడు.......

అసలు నేను NCC లో చేరడమే విచింత్రం గా జరిగిందీ......మా NCC మాడం నేను చేరనూ మొర్రో అన్నా వినకుండా నా వెంట పడి మరీ నాకు ఇష్టం లేకపోయినా బలవంతం గా చేర్పించారు..ఎంత చిరాకొచెదో ..NCC లో డ్రిల్ బాగా చెయ్యాలి,అన్ని పనులు బధ్హకమ్ లేకుండా చెయ్యాలి......మరి అదే గా మనకు కష్టమైన పని....ఇంక చూసుకోండి........ఆమె ఎక్కడ కనిపిస్తే చాలు అక్కడ దాక్కునే దాన్ని.....ఇంక మాకు రోజూ దాగుడు ముతలే.....

ఇలా ఒక సమత్సరం గడిపేసా......ఆమె నా పేరు అందరికి చెప్పి ఈ అమ్మాయి RD (రిపబ్లిక్ డే పరదే)కి వెళ్తుంది అని చెబుతుండేది.......నాకు చూసుకోఁడి......తిక్క నషాళానికి ఎక్కేది......ఆలు లేదు చూలు లేదు కొడుకు పేరు సోమలింగంఅన్నమాట...పదే పదే గుర్తుకోచేది......

ఆమె అలా ఎందుకు నన్ను బలవంతం గా అయిన NCC లో చేర్పించాలనుకుందూ నాకు తర్వాత అర్ధమైంది.....ముందు సమత్సరం RD చేసినవాళ్ళను చూపించారు.....ఒక కాంప్ చేసాక అందులో వున్నా ఆనందం అర్ధమైంది........ఇంక నిర్ణయించుకున్నా.....ఎలాగైనా RDచెయ్యాలని.......

అంతే...ఆ తర్వాత వెనక్కి తిరిగి చూసుకోలేదు.......ఏకం గా ఆంధ్ర ప్రదేశ్ టీం కే లీడర్ ని అయ్యా....ఇంక rajpath పరెడ్ కి కమాండర్ గా కూడా చేశా......అసలు ఆ పరెడ్ కి సెలెక్ట్ అవ్వడమే గొప్ప అయితే అన్ధులొనూ కమాండర్ గా అంటే......నాకు నేనే నమ్మలేఖ పోయాను.......

ఇదంతా నా గొప్పతనమే అంటే కఛితం గా..కాదు........నన్ను చూడగానే నా టాలెంట్ ని గుర్తించిన మా మాడెం,మాకోసం కష్టపడి నేర్పించిన NCC సిబ్భంది ,నన్ను ప్రభావితం చేసిన మా seniors,మా NCC ఆఫీసుర్స్ ఎప్పుడు వెన్నుతట్టే వారు,ఇంక ఆ భగవంతుడిది..........

ఇంక .. rajpath మీదగా నడుస్తుంటే .......అబ్బ ఆ అనుభూతి మాటల్లో చెప్పలేమండి ...... ప్రేక్షక pathra పోషించిన మా కొంతమంది స్నేహితులు మమ్మలి ఒక్కసారి ఆ రాజమార్గం meeda నదుస్తుంటే చూసి....వుత్సాహం అపుకూలేఖ.....అరుపులతూ చప్పట్లు కొడుతుంటే......ఆహా....

ఇందులో సుకం తో పాటు ఖష్టం కూడా వుందండి......రాజ్పథ్ అంటే.....రాష్ట్రపతి బవనం నుంచి...ఇండియా గేటు వరుకు వున్నా మార్గం...మొత్తం 4km దాక వుంటుంది........అందులోనూ...ఆ రోజు విదెసీయులు కూడా పరెడ్ చూస్తారు కాబట్టి జాగ్రత్త గా వొళ్ళు దగ్గర పెట్టుకు ని మరి చెయ్యాలి.....దేసమంత లైవ్ ద్వార టీవీ లో చూస్తారు......పైగా ఇంటి దగ్గర వాళ్ళు మా పిల్ల టీవీ లో ఎప్పుడు కనపడుతుంద అని ఎదురు చూస్తారు.......ఇన్ని వుద్రేకల మధ్య....5KM..ఆపకుండా...మర్చింగ్ అంటే మాటలు కాదు.......పట్టపగలే చుక్కలు అని విన్న కానీ....అప్పుడే చూసా.....

ఇన్ని భాధలు అనుభవించామ్ కాబట్టే.....ధానికి అంత గౌరవం.......దిని భట్టి నాకు అర్ధమైంది ఏమంటే.......కష్టే ఫలి.....కష్టపడం లోనే సుకం వుంది అని.....అది ఎంతో గౌరవాన్ని ఇస్తుంది అని.......

NCC నా వ్యక్తిత్వాన్ని బాగా తిర్చిదిధ్హిమ్ధి....నేను ఇప్పుడు ఎంతో ధైర్యం తో భయటకు వెళ్లి మాట్లాడగలను......నాకు ఏమి కావాలో తెలుసుకున్న.......ఇంక చాలా వున్నత మైన విలువల్ని అలవరుచుకున్న........ఏంటి సొంత డబ్బా అని అనుకుంటున్నారా......మీరేమైనా అనుకోండి...ఇది మాత్రం నిజం గా నిజం..........

నా సోల్లంత ఊపికగా చదివినందుకు ధన్యవాదాలు......